28 Kasım 2010 Pazar

üstü akşam

                                          Derin bir uykudan uyanınca
                                          Bir akşam üstü
                                          Anılar ve gölgeler birbirine karışır







                                                                                                       Aşk ve tutku,
                                                                                                       Sevgi ve arzu,
                                                                                                       Hayal ve gerçek
                                                                                                       Birbirine karışır...

24 Kasım 2010 Çarşamba

ADA









                                        İşte sen gülüyorsun
                                                 ve beni daha geniş bir
                                                            salona almış oluyorlar.....
                                                                                 (Ah Muhsin Ünlü)

22 Kasım 2010 Pazartesi

Pencereden dışarı ya da içeri...






Karanlık bir odada oturuyorsun. Dört duvar etrafın. Duvardaki kırmızı saatin farkında değilsin. Her şey siyah senin için, zaman durmuş. Sesler yükseliyor, kalabalık sesleri; yalnızlığını arttıran. Huzurlu olduğunu söylüyorsun yine! Olduğun gibi olduğun konusunda eminsin, çünkü söylendiği gibi maskeni çıkardın yüzünden, ama hala elinde tutuyorsun sımsıkı. Yüzünde hiç bir ifade seçilmiyor, huzur bulduğun karanlıktan da bir iz yok.  Yok gibisin… Yok, gibiden de daha fazla yok... Şaşırtmıyor seni artık ışığın yokluğu. Güvendesin!
Oysa açabilsen şu duvarda gizlenen pencereyi, kaldırabilsen önünde duran perdeyi, tahtaları, tuğlaları, inançları, korkuları, oyunları... Işık hemen ulaşacak gülümseyebilen yüzüne, ihtiyacın olmadığını fark edip def edeceksin maskeni sonsuzluğa, kalabalıklar içine çekecek seni göreceksin, onların seni görebildiği gibi...

8 Kasım 2010 Pazartesi

After the Sunset...





Tutuşturur gökleri, kıpkızıl renge boğar ...Güne veda ederken, çapkın gülümseyişi.